Sorry we missed you (2019)

 

 

 

Ο Βρετανός σκηνοθέτης Ken Loach, του κοινωνικού ρεαλισμού και του πολιτικοποιημένου κινηματογράφου, με μια μεγάλη καριέρα που ξεκίνησε τη δεκαετία του '60, μας παρουσιάζει σε αυτή την ταινία του, τα προβλήματα της εργατικής τάξης.

Αξίζει να αναφέρουμε μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του:

• Land and Freedom (1995) Ακολουθεί το ταξίδι ενός Βρετανού εθελοντή που λαμβάνει μέρος στον Ισπανικό εμφύλιο, καλύπτοντας πέρα από τον πόλεμο ανάμεσα στις δυνάμεις του δικτάτορα Φράνκο και τους κομμουνιστές, το χάσμα μεταξύ σταλινικών και τροτσκιστών, διατηρώντας άψογα την ισορροπία σε μακροσκελείς πολιτικές συζητήσεις και στις γεμάτες αδρεναλίνη μάχες, από πόρτα σε πόρτα.

 

• The Wind that Shakes the Barley (2006) Σε παρόμοιο στυλ με το Land and Freedom, μας μεταφέρει αυτή τη φορά στον αγώνα των Ιρλανδών για την ανεξαρτησία απο το Βρετανικό ζυγό, με τον Cillian Murphy ως σοσιαλιστή γιατρό και στρατιώτη του IRA (καθιστώντας τον, τον ιδανικό υποψήφιο για τον ρόλο του Thomas Shelby, στους Peaky Blinders, αργότερα), με τον Loach να εστιάζει στα βαθύτερα αίτια που οδηγούν σε έναν εμφύλιο πόλεμο. 
  

 

• I, Daniel Blake (2016) Πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία, από μια αντισυστημική ταινία, που εδώ εστιάζει έντονα σε κοινωνικά ζητήματα. Ο ξυλουργός Ντάνιελ Μπλέικ, ύστερα από ένα σοβαρό ατύχημα, που δεν του επιτρέπει να εργαστεί, περιμένει το κρατικό επίδομα για να ζήσει, όμως έρχεται αντιμέτωπος με τρομερή γραφειοκρατία, σαν αυτή που στοίχειωνε τις σκέψεις του Φραντς Κάφκα. Μια άκρως ρεαλιστική ματιά στον άνθρωπο που αγωνίζεται να επιβιώσει, μέσα από την εξαθλίωση της καπιταλιστικής κοινωνίας.

 

• Sorry we missed you (2019)

 

 Υπόθεση:

 Ο Ρικ Τέρνερ (Kris Hitchen, που είναι ίδιος ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Paul Scholes) και η γυναίκα του Άμπι (Debbie Honeywood) προσπαθούν με νύχια και με δόντια, να βγάλουν τα προς το ζην, για την τετραμελή οικογένεια τους, που ζει στο Νιούκαστλ, της Αγγλίας. Εκείνη παρέχει βοήθεια σε ηλικιωμένους ασθενείς και άτομα με κινητικές δυσκολίες, ενώ ο Ρικ πιάνει δουλειά σαν οδηγός, σε εταιρεία courier.

  

Η υπερβολική πίεση δοκιμάζει καθημερινά τη σχέση τους, ενώ ο αντιδραστικός γιος τους, αποτελεί έναν ακόμα πονοκέφαλο και για το ταλαιπωρημένο ζευγάρι. 

 

Κριτική: Με κριτική στάση στα σημεία, που η σύγχρονη κοινωνία της Δύσης αποτυγχάνει, ο σκηνοθέτης επικεντρώνεται στους πρωταγωνιστές, στους δυο βιοπαλεστές της οικογένειας και εμβαθύνει στον ψυχικό τους κόσμο. Από την άλλη, βλέπουμε τον θλιβερό αντίκτυπο της οικονομικής και κατ' επέκταση ψυχολογικής κατάρρευσης των γονιών, στα παιδιά, με τον έφηβο γιο τους, να βυθίζεται στην απόγνωση, γιατί όπως λέει και ο στίχος, "πως να κρυφτείς απ' τα παιδιά;".

 

Μια συνταρακτική ιστορία, στα πρότυπα του προηγούμενο έργου του, "I, Daniel Blake", παρουσιάζει τη σκληρή πραγματικότητα ενός εργαζόμενου, που προσπαθεί να πάρει την ζωή στα χέρια του, να γίνει αφεντικό του εαυτού του, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει κατά τη συνέντευξη στην εταιρεία παράδοσης προϊόντων που αναμένεται να πιάσει δουλειά. Φράση από την οποία πιάνεται το αφεντικό του, δηλώνοντας του πως δεν θα δουλεύει για αυτούς, αλλά μαζί τους, καθώς με την πρόσληψη του σαν οδηγός της εταιρίας, γίνεται συνέταιρος στο franchise. 

 

Βέβαια, για να το πετύχει αυτό, αναγκάζεται να πουλήσει το ιδιωτικό όχημα που χρησιμοποιεί η γυναίκα του για να πηγαίνει καθημερινά στους πελάτες της, ώστε να αγοράσει το βαν που θα κάνει τις παραδόσεις, ενώ η ίδια θα πρέπει να μετακινείται πια με το λεωφορείο. Όλα αυτά μεταφράζονται σε ακόμα περισσότερες ώρες απουσίας από το σπίτι, που κλονίζει τη σχέση μεταξύ τους, αλλά και με τα παιδιά τους. 

 

 Ο Loach δίνει φωνή στους αφανής ήρωες της διπλανής πόρτας, σε μια ρεαλιστική απεικόνιση της βιοπάλης. Οι ήρωες του ειλικρινείς, ευαίσθητοι, αλλά και αφελείς καλούνται να βγουν ζωντανοί μέσα από τους κυκέωνες των καιρών, που τους έχουν περιτριγυρίσει.

 

Σκηνοθεσία: Ken Loach

Σενάριο: Paul Laverty

Πρωταγωνιστούν: Kris Hitchen, Debbie Honeywood, Rhys Stone

 

Σύνοψη: Ένα κόνσεπτ που ίσως ακούγεται βαρετό, αλλά καταφέρνει να σε ταρακουνήσει, ένας από τους πιο εύστοχους τίτλους ταινίας, δυο πρωταγωνιστές στο πετσί του ανθρώπου της διπλανής πόρτας που δίνει καθημερινά τη δική του μάχη.   ⭐⭐⭐/5