Νήμα (2016)

Υπόθεση: Η Νίκη, ή αλλιώς "Κόκκινη", αφιέρωσε τη ζωή της στον αγώνα. Στον αγώνα των Προσώπων, μιας επαναστατικής οργάνωσης, κατά των δικτατόρων. Το τίμημα; Φριχτά βασανιστήρια, καταχρήσεις, ενώ τελικά βρέθηκε να κάνει το φερέφωνο σε έναν χαμένο σκοπό. Μόνη της παρηγοριά, ο Λευτέρης, ο γιος που έφερε στον κόσμο, λίγο πριν την συλλάβουν. Τα χρόνια περνούν και ο Λευτέρης ψάχνει να βρει τις δικές του απαντήσεις, ξετυλίγοντας το νήμα, που δένει τους δυο τους, το παρελθόν, με το μέλλον.

Κριτική: Ίσως το πιο ολοκληρωμένο έργο του Αλέξανδρου Βούλγαρη, aka The Boy, στο οποίο υπογράφει τη σκηνοθεσία, το σενάριο, αλλά και τη μουσική της ταινίας, ο ίδιος. Μια άκρως εξομολογητική ταινία, γεμάτη αλληγορίες, διηγείται, μέσα από το αφηγηματικό της ύφος, την ιστορία της Νίκης, μιας μητέρας, που γίνεται σύμβολο στο δικτατορικό αγώνα. Το κοινωνικοπολιτικό αυτό θρίλερ, σε περιτύλιγμα επιστημονικής φαντασίας, καταπιάνεται με τη γυναίκα, ως ένα σύμβολο στα χρόνια της δικτατορίας που καταλήγει μάρτυρας και ψυχικό ράκος, στην Μεταπολίτευση. 

 

Ο γιος της, νιώθει προδομένος από την "γλυκούλα" του, όπως συνήθιζε να αποκαλεί τη μητέρα του, θέλει να κόψει τον ομφάλιο λώρο, το νήμα, που τον κρατά δεμένο σε ένα παρελθόν που τον έχει απογοητεύσει. Οι σκηνές σε εσωτερικούς χώρους, κοντινές, με άρτιο φωτισμό και νότες που αφήνουν μια γλυκόπικρη αίσθηση, έρχονται και δένουν άρτια, πετυχαίνοντας μια εξαιρετική αισθητική. Το σενάριο, κάπως πιο ελεύθερο, όσον αφορά τη ροή του, μπορεί να μην καλύπτει τους πιο απαιτητικούς. Οι εικόνες του όμως, αποτυπώνουν μια αμείλικτη τραγωδία, μάνας και γιου και μιλούν πολλές φορές από μόνες τους.

 

Η Σοφία Κόκκαλη υποδύεται τόσο την Νίκη όσο και το παιδί της, τον έφηβο Λευτέρη, στη συνέχεια του έργου. Στο πρώτο κομμάτι είναι εξαιρετική, ο ρόλος είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της, ενώ και σαν αγανακτισμένος teenager, δεν απογοητεύει. 

 

 

Σύνοψη: Μια σκληρή ιστορία, γεμάτη αλληγορίες, από το σινεμά που τολμά και προκαλεί. Τα πρώτα 5 λεπτά είναι γροθιά στο στομάχι. ⭐⭐/5

Νήμα (2016)