Week End(Ένα Σαββατοκύριακο,1967)

Υπόθεση: Ένα παντρεμένο ζευγάρι αποφασίζει να περάσει το Σαββατοκύριακο στην εξοχή. Ωστόσο, η εκδρομή τους θα αποδειχθεί μια ατέλειωτο, εφιαλτικό ταξίδι στα συντρίμμια μιας καταναλωτικής κοινωνίας που καταρρέει, αναδεικνύοντας επίσης, το πόσο αδιάφοροι κι εγωιστές έχουν γίνει οι ίδιοι.



Σκηνοθεσία: Jean-Luc Godard
Πρωταγωνιστούν: Mireille Darc, Jean Yanne


Σύνοψη: Ο επαναστατικός σκηνοθέτης, Godard, πατάει αρκετά βήματα πιο μπροστά από την εποχή του, προσφέροντας τη σημαντικότερη ταινία της δεκαετίας του 60. Έτσι, τον βλέπουμε να εκφράζει σε ένα αφηγηματικό road movie, τις κοινωνικοπολιτικές του απόψεις, ενώ ταυτόχρονα εκδηλώνει και τα αισθήματα οργής που έχει μέσα του για την κατάσταση της ανθρωπότητας.
Σκηνοθετικά παρουσιάζει κάτι πρωτόγνωρο και μοναδικό, εφαρμόζοντας ριζοσπαστικές καινοτομίες. Κύριος μοχλός του, η αφήγηση, με τις απαγγελλίες πολιτικών και λογοτεχνικών κειμένων, την οποία συντροφεύει με ξεκάρφωτους ήχους, μουσικές, εικόνες και "παιχνίδια" με την κάμερα. Μας ξεναγεί στη βιομηχανική εποχή χρησιμοποιώντας διάφορους εκπροσώπους της Δυτικής κουλτούρας, ωστόσο, σε κάθε σχεδόν πλάνο επικρατεί τριγύρω το χάος, με βιαιότητες, σκοτωμούς, μέχρι και κανιβαλισμούς, θέλοντας να δείξει με αυτόν το τρόπο την αδιαφορία που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τα όσα συμβαίνουν δίπλα τους.
Όλα αυτά αποσκοπούν στο να κατακρίνει και να γελοιοποιήσει την αστική τάξη και τις "αξίες" της, δηλαδή το χρήμα, το αυτοκίνητο αλλά και την ίδια την οικογένεια.
Μέσα από το παράλογο και το ακραίο προσπαθεί λοιπόν, να αναδείξει το πόσο προβληματική είναι η σύγχρονη κοινωνία (επίκαιρο φυσικά και στις μέρες μας).
Καθώς μάλλον πρόκειται για το πιο σουρεαλιστικό έργο του σινεμά, θα προτιμήσω αντί για βαθμό, να αφήσω μια τελευταία φράση: στοχαστείτε, βλέποντας αυτό το "κινηματογραφικό δοκίμιο".


http://www.imdb.com/title/tt0062480/